مراحل انجام کاشت ایمپلنت دندان

کاشت مدرن شامل یک پیچ تیتانیومی است که به صورت جراحی به داخل استخوان فک کاشته می شود و از آن به عنوان یک لنگر برای تاج ، پل یا پروتز کامل یا جزئی استفاده می شود. این جایگزین ریشه های دندان گمشده می شود. اولین قدم ، ارزیابی دقیق ، معمولاً از دندانپزشک معمولی شماست. سن هیچ مانعی نیست ، اما برای پشتیبانی از کاشت نیاز به داشتن لثه های سالم با استخوان کافی دارید و از سلامت کلی کافی برخوردار هستید تا بتوانید با جراحی دهان مقابله کرده و به درستی شفا یابید (بنابراین افراد سیگاری و افراد مبتلا به دیابت که ضعیف نیستند نامزد ضعیف هستند). اگرچه برخی از دندانپزشکان منظم عمل جراحی کاشت را انجام می دهند ، بهتر است برای مراجعه به متخصص - متخصص پروتز ، جراح دهان یا پریودنتیست مراجعه کنید.

این عمل معمولاً در دو مرحله انجام می شود. اندکی پس از کشیدن دندان بیمار یا آسیب دیده ، ایمپلنت فلزی به صورت جراحی در استخوان فک قرار گرفته و سطح لثه با بخیه بسته می شود. سه تا شش ماه بعد ، پس از فک شدن استخوان فک به کاشت ، یک پست فلزی (اباتمنت) در داخل کاشت پیچ می شود تا از لثه ها بیرون بیاید. از این طریق ، دندانپزشک شما می تواند یک تاج یا پل دائمی را بسازد و به آن بچسباند وگرنه دندانپزشکی را لنگراند.

روشهای کاشت یک مرحله ای نیز وجود دارد که گاه به عنوان کاشت "دندان در روز" تبلیغ می شود. با این روش های جدیدتر ، کاشت ، قطع و تاج موقتی (یا "کلاه ترمیم" کوچکتر) در یک روز قرار داده می شود. بعد از اینکه استخوان به کاشت بپیوندد ، حدود سه ماه بعد تاج دائمی می گیرید. چنین رویه هایی از سابقه کمتری برخوردار است و ممکن است خطر خرابی کاشت را افزایش دهد. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که ایمپلنت های دو مرحله از نظر موفقیت طولانی مدت از برتری بالایی برخوردار هستند ، اما برخی از تحقیقات نشان داده اند که ایمپلنت های یک مرحله می توانند به همان اندازه موفق باشند که کیفیت استخوان خوب باشد ، حداقل در فک پایین.

منبع مقاله:https://www.berkeleywellness.com/self-care/preventive-care/article/are-dental-implants-worth-cost

نارسایی و مشکلات اولیه کاشت دندان

نارسایی و مشکلات اولیه کاشت دندان

مشکلات یا عوارض ناشی از جراحی کاشت دندان ممکن است اندکی بعد از عمل یا سالها بعد اتفاق بیفتد. نارسایی اولیه دندان در طی سه تا چهار ماه اول عمل انجام می شود. به خاطر داشته باشید که بعد از عمل تا حدودی درد یا ناراحتی را تجربه خواهید کرد که می توانید با داروهای ضد درد آن را مدیریت کنید. اگر حتی بعد از پنج تا هفت روز بهبود نیابد ، با جراح خود صحبت کنید. برای بهبودی کامل بین سه تا شش ماه طول می کشد. در حالی که درد و تورم بعد از عمل شایع است ، از عوارضی که ممکن است ایجاد شود مراقب باشید:

عفونت در محل کاشت

عفونت می تواند در حین عمل یا بعد از عمل ایجاد شود. عوامل خطر عفونت شامل داشتن بیماری خود ایمنی ، استعمال سیگار و بهداشت دهان و دندان بد دهان است.

کاشت میکرو حرکات

میکرو حرکات ایمپلنت می تواند زمانی اتفاق بیفتد که ایمپلنت دندان فاقد پایداری باشد ، گاهی اوقات بعد از تعویض سریع دندان.

به طور معمول ، دندان مصنوعی تا زمانی که استخوان فک به درستی با ایمپلنت بپیوندد ، به ایمپلنت وصل نمی شود. اما بعضی اوقات ، جراح بعد از کاشت عمل جراحی فوری دندان را انجام می دهد.

این روش نیاز به مراجعه به پزشک کمتری دارد ، اما همچنین می تواند استرس اضافی را بر روی کاشت قرار داده و منجر به نارسایی شود.

حمایت کافی از استخوان

نارسایی در مراحل اولیه همچنین ممکن است رخ دهد که استخوان کافی برای پشتیبانی از کاشت دندان وجود نداشته باشد ، اما به هر حال یک جراح روش را کامل می کند. بدون استخوان کافی ، ایمپلنت نمی تواند با فک فیوز شود.

واکنش آلرژیک

اگر به آلیاژ تیتانیوم ، یک فلز در برخی از کاشت های دندانی حساسیت داشته باشید ، ممکن است واکنش نشان دهید. علائم آلرژی شامل تورم ، از بین رفتن چشایی و شاید یک احساس سوزن سوزن شدن است. آلرژی تیتانیوم را به جراح دهان خود ذکر کنید. به ایمپلنت نیاز دارید که حاوی ماده دیگری باشد.

عدم رعایت دستورالعمل های پزشک

فعالیت ها و عادات شما نیز تأثیر دارد. ضروری است که از دستورالعمل های بعد از عمل جراح خود پیروی کنید تا خطر عوارض را کاهش دهید. ممکن است به شما دستور داده شود که غذاهای نرم بخورید تا زمانی که محل کاشت ادرار بهبود یابد ، بهداشت دهان و دندان خوبی بخورید و از آب نبات سخت خودداری کنید.
منبع مقاله